به گزارش «فرهیختگان»، پرسپولیس با عبور از سد رقبایی مثل السد قطر و پاختاکور ازبکستان به جمع چهار تیم برتر مسابقات لیگ قهرمانان آسیا رسید و با سومین حضورش در نیمهنهایی طی 4 سال اخیر خودش را بهعنوان یکی از قدرتهای اصلی آسیا معرفی کرد و حالا برای حضور در فینال و بعد از آن تحقق رویای قهرمانی، یک گام قدرتمند دیگر باید بردارد. البته در این راه حضور کادری با دانش و انتخابهای دقیق و بدون نقص آنها در فصل نقلوانتقالات بیتاثیر نبوده و براساس گواه کارشناسان، بازیکنان جدید و تلفیق آنها با نفرات گذشته، یک تیم قدرتمند در حد قهرمانی آسیا ساخته است. با این حال خیلیها بر این باورند که همچنان ستارههای سالهای اخیر نقش غیرقابل انکاری در ادامه موفقیتهای قرمزپوشان دارند. بشار رسن، هافبک عراقی سرخها که در این رقابتها بهعنوان مغز متفکر در خط هافبک حضور دارد، یکی از عوامل مهم رسیدن شاگردان گلمحمدی به نیمهنهایی است که بعد از جدایی ترابی توانسته چشمها را بیش از پیش در میانه میدان به خود خیره کند و بعد از هر بازی نیز رسانههای عرب زبان توجه ویژهای به این ستاره عراقی نشان میدهند. بعد از حضور در نشست خبری بازی با النصر عربستان فرصتی دست داد تا با این بازیکن ملیپوش عراقی درباره بازی حساس امروز صحبت کنیم. گفتوگوی «فرهیختگان» با بشار رسن را در ادامه میخوانید.
برای خیلیها صعود پرسپولیس از مرحله گروهی آرزو بود، اما حالا شما در نیمهنهایی حضور دارید.
ما براساس نقشه راهی که کادر فنی برایمان مشخص کرده بود میدانستیم که برای چه هدفی به دوحه سفر میکنیم. اشتباه نیست اگر بگویم که برای تکتک بازیها برنامه داشتیم و به جز دیدار با الدحیل که تاحدودی از داوری متضرر شدیم، در سایر بازیها توانستیم به آنچه در ذهن میپروراندیم، دست پیدا کنیم و حالا حضور ما در نیمهنهایی اصلا جای تعجب ندارد.
البته اتفاقات دیدار با پاختاکور و اخراج زودهنگام ستاره این تیم تا حد زیادی به کمک شما آمد.
این مسائل در فوتبال طبیعی است و نمیتوانیم بگوییم که همیشه اخراج یک بازیکن باعث باخت یک تیم میشود. قطعا در بازیهای زیادی دیدهایم که یک تیم بعد از اخراج بازیکنش باانگیزهتر میشود و حتی بازی را با برتری به پایان میرساند. اگر بخواهیم مسائل را مو به مو ارزیابی کنیم، بازیهای زیادی بوده که پرسپولیس از بابت داوری لطمه خورده است. هر چه که هست دیدار ما با پاختاکور تمام شده و دیگر نمیخواهیم به گذشته فکر کنیم و در باد آن پیروزی بخوابیم. حالا تمام نگاه ما به دیدار نیمهنهایی است تا با کسب نتیجه لازم مجوز حضور در فینال را بهدست بیاوریم.
حضور بازیکنان جدید قدرت پرسپولیس را در این رقابتها دوچندان کرده است و به نظر نقاط ضعف تیم را پوشش داده است. نظر تو در این خصوص چیست؟
قطعا هر بازیکنی که با نظر کادر فنی به تیم اضافه میشود، دارای توانایی خاص و منحصربهفردی است. ما بهعنوان یک تیم تلاش میکنیم که به یکدیگر در زمین کمک کنیم و نام پرسپولیس را برافراشته کنیم. موضوع مهم در این بین تفکراتی است که بر تیم حاکم شده و قطعا همه ما همان کاری را در زمین انجام میدهیم که کادرفنی خواسته است.
حریف پرسپولیس در نیمهنهایی یک تیم قدرتمند عربستانی است. آیا میتوانید از این مرحله هم عبور کنید؟
قطعا تیمی که به جمع چهار تیم نهایی لیگ قهرمانان آسیا رسیده، حرفهای زیادی برای گفتن دارد. حالا میخواهد نام آن تیم النصر باشد یا هر اسم دیگری. ما به توانایی خودمان و کادر فنی اطمینان داریم و از هیچ نامی نمیترسیم. پرسپولیس برای رسیدن به این مرحله، تیمهای قدرتمندتر از النصر را هم شکست داده و قطعا امروز با تمام توان در زمین حاضر میشویم تا مجوز حضور در فینال را بهدست بیاوریم. بازیکنان و کادرفنی کاملا همدل هستند تا شادی را به هواداران تیم هدیه کنیم.
تو یکی از بازیکنانی هستی که تجربه فینال رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا را با پرسپولیس داری. با این تجربه به نظر تنها به دنبال قهرمانی جام هستی.
نهتنها من، بلکه تمام اعضای تیم و کادر فنی هدف نهایی خود را کسب جام قهرمانی قرار دادهایم تا این جام را به افتخارات باشگاه و هواداران بسیار خوبمان تقدیم کنیم اما یاد گرفتهایم که قدمبهقدم جلو برویم و برای فینال آسیا بعد از شکست دادن النصر فکر میکنیم. مشخص است که تیمهای حاضر در این مرحله برای قهرمانی تلاش میکنند و قطعا تیمی که شایستگی بیشتری دارد و بتواند از فرصتهایش استفاده کند به این مهم دست پیدا میکند.
استفاده از کمک داور ویدئویی در رقابتهای حذفی مسابقات تا اینجا به کمک شما آمده است. از این بابت برای دیدار با النصر نگرانی ندارید؟
من فکر میکنم اضافه شدن کمک داور ویدئویی به جذابیت بازیها اضافه کرده و باعث میشود تیمی از داوری متضرر نشود. بازیکنان پرسپولیس حرفهای هستند و این را در بازیهایی که انجام دادهایم نشان دادهایم و حتی وقتی سوتی به ضررمان هم زده میشود به تصمیم داور احترام میگذاریم.
* نویسنده: آرش محمدی، روزنامهنگار